HSUCIA - pierwszy pokaz nowego solo Tomasza Bazana (work in progress)

reżyseria, choreografia, taniec
TOMASZ BAZAN

opracowanie muzyki oraz koncepcja przestrzeni
TOMASZ BAZAN i MARTIN SHWITSH

video
MONIKA KOTECKA

konsultacje choreograficzne
HONZU TAKAMORU
TANIA ANDROWSKA
oraz
MARTIN SHWITSH

Zrealizowano ze środków – FUNDACJA CIAŁO/UMYSŁ - KUNST GILLIAN GALLERY BERLIN - TEATR MAAT PROJEKT

'W jednym dniu zmienia się wszystko- następuje przeorganizowanie porządków i pzebiegunowanie życia. Podczas jednego popołudnia wszystko zatrzymuje się, pęka i ustala się nowy bieg rzeczy. Spotkanie staje się rozstaniem, a rozstanie spotkaniem. '

Pozycją wyjściową do tworzenia tej choreografii było pojęcie gr. hezychia – pojęcia odwołującego się do oczyszczenia i w konsekwencji do niedostępności zmysłów dla świata zewnętrznego. Hezychia określana przez Martina Shwitsh'a ‘ciężką egzystencją’ jest drugą stroną umysłu człowieka – podobnie jak w zen – otwartą i przez to pustą, medytującą formułą bytu która przekracza próg poznania. Pojęcie Hezychii określa też bezruch, spokój, ciszę.

Jedną z inspiracji w procesie tworzenia choreografii i dramaturgii spektaklu była postać argentyńskiej tancerki - owładniętej obsesją ślepoty – która świadomie zrezygnowała z używania wzroku podczas występów na scenie oraz w życiu – w wyniku czego zginęła śmiercią tragiczną potrącona przez samochód. Spektakl podejmuje dyskurs z poczuciem osamotnienia, lęku przed ciemnością i samotnością – nawiązując do postaci Alvarez Ortega.

Całość przedstawienia dzieli się na dwie części – pierwszą poza miejscem stanowiącym o kontekście sceny (ściana, klatka schodowa, plac etc.) oraz drugą – odbywająca się w miejscu konstytuującym ‘performance’. Powstaje dualistyczny świat rozcięty na pół – widz sam decyduje, który jest mu bliższy.