środa, 23 grudnia 2009

Caffe Latte

Dialog tancerzy, muzyków, a nawet więcej: fascynacja sobą, uwodzenie się wzajemne, krzyżowe tancerzy i muzyków to jakby korzenie spektaklu, z którego wyrasta pień, rozgałęzia się coraz bardziej, a wszystko na oczach uwodzonej widowni. Dada gada, a zarazem opowiada o gadaniu i zaprzecza temu gadaniu. Tańczy i zaprzecza tańczeniu. Nadaje o pomieszaniu języków przy budowie wieży Babel, a zarazem o błogosławieństwie tego pomieszania.
Całą czwórkę cechuje łapczywość na muzykę, łapczywość na taniec, łapczywość na sztukę, na życie w ogóle. Z tej łapczywości mogą wyjść nici, mogą i tkaniny cudnej maści. Ale bez tej łapczywości ani rusz.

"Co ta Dada nam gada"
Tadeusz Skutnik

Caffe Latte - foto: Karolina Karwan


Caffe Latte

Dynamiczne miniatury taneczne w wykonaniu tancerzy Dady - fizyczny, transowy taniec Bzdyla i inspirowane tańcem baletowym ruchy Chmielewskiej - przeplatane są z efektownymi partiami muzycznymi głównie na saksofon (Szamburski) i skrzypce (Zakrocki). Nad popisami solowymi wyraźnie dominuje jednak próba porozumienia za pomocą tańca i muzyki. Zaskakująco dobrze - jak na teatr tańca - wypadają kwestie mówione. Dzięki rzadkiemu w teatrze równouprawnieniu wszystkich uczestników, spektakl ma nietypowy, pulsacyjny rytm.

Wspólny projekt Dady i SzaZy jest sukcesem z jeszcze innego powodu. Ta propozycja wykracza poza granice teatru tańca, a przynajmniej łamie jego schemat z tańcem jaką dyscypliną wiodącą i upodrzędnioną względem niego warstwą instrumentalną. Fuzja tańca i muzyki, zabarwionych niebanalnym humorem (m.in. przekorne nawiązanie do słynnego "niemego" utworu "4'33" Johna Cage'a) dobrze komponują się też z Malarnią Teatru Wybrzeże, sceną znaną z ambitniejszych produkcji Wybrzeża. Pomysł na zaproszenie Teatru Dada von Bzdülöw na scenę kojarzoną z teatrem dramatycznym, po raz kolejny okazuje się bardzo dobrym posunięciem.


"Kawa po mistrzowsku"
Łukasz Rudziński

Caffe Latte - foto: Karolina Karwan



niedziela, 6 grudnia 2009

WIBRACJE TANECZNE - 22.01.2010

SzaZa & Dada von Bzdülöw

Caffè Latte

Teatr Dada von Bzdülöw: Katarzyna Chmielewska i Leszek Bzdyl
SzaZa: Paweł Szamburski i Patryk Zakrocki
Kostiumy: Kasia Piątek
Reżyseria świateł: Michał Kołodziej

Wrocławska Premiera - 22.01.2010
Godz: 19.00
Miejsce: Centrum Sztuki Impart
ul.Mazowiecka 17


produkcja: Stowarzyszenie Teatru Dada von Bzdülöw
przy wsparciu: Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego
podziękowania dla Domu Pracy Twórczej w Burdągu

Katarzyna Chmielewska (1974)
- tancerka, aktorka i choreograf
- współzałożycielka Teatru Dada von Bzdülöw z Gdańska

W 1993 ukończyła Państwową Szkołę Baletową w Gdańsku. W latach 1993-94 pracowała jako tancerka klasyczna w Państwowej Operze Bałtyckiej w Gdańsku. W 1994-95 współpracowała z Gdańskim Teatrem Tańca. W 1996-97 studiowała taniec współczesny w Brukseli w P.A.R.T.S (Performing Arts Research and Training Studios). Pomiędzy 1997-2000 pracowała w Teatrze Miejskim w Gdyni.

Od 1993 współtworzy wraz z Leszkiem Bzdylem Teatr Dada von Bzdülöw. W ramach swej pracy artystycznej w Teatrze prowadzi lekcje techniki tańca współczesnego i improwizacji, realizuje autorskie choreografie, m.in. Si (2000), Dialogus in conventione (2001), so beautiful (2002), Bonsai (2005), Juicy Flesh (2005), Karnacja (2007) oraz występuje w większości przedstawień: Magnolia (2003), Kilka Błyskotliwych Spostrzeżeń (2004, w ramach Trans Dance Europe), Eden (2006), Faktor T (2008, w ramach współpracy z Dance Advance z Filadelfii), Czerwona Trawa (2009). Dotychczas współpracowała także z wieloma innymi choreografami, m.in: Roberto Olivan, Melisa Monteros, Tatiana Baganowa, Avi Kaiser, Chiharu Mamiya. Realizuje również choreografie i ruch sceniczny dla polskich teatrów dramatycznych: Teatr Miejski w Gdyni: Nie przerywajcie zabawy (1997), Teatr Wybrzeże w Gdańsku: Monologii Waginy (2002), Zwyczajne Szaleństwa (2003), Orkiestra Titanic (2007), Farsa z Walworth (2007), Teatr Jaracza w Olsztynie: Wesele u drobnomieszczan (2009), Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu: Zemsta (2009). Brała udział w wielu międzynarodowych projektach i warsztatach m.in. Landscape X w Sztokholmie, X-group (P.A.R.T.S, Bruksela 2000), real time composition/coaching z Michaelem Schumacherem (Stary Browar Poznań, 2007).


Leszek Bzdyl (1964)
- tancerz, aktor, choreograf, reżyser
- założyciel i lider artystyczny Teatru Dada von Bzdülöw

Na zawodowej scenie teatralnej od 1987 roku (Wrocławski Teatr Pantomimy Henryka Tomaszewskiego 1987-1990; Teatr Ekspresji Wojciecha Misiuro 1990-92). W 1993 roku założył Teatr Dada von Bzdülöw, w którym reżyseruje, tworzy choreografie i występuje w większości przedstawień. Z Teatrem Dada von Bzdülöw wystąpił w 17 krajach Europy oraz w Indiach, w USA oraz w Izraelu. Wielokrotnie nagradzany za działalność artystyczną: Nagroda Artystyczna Prezydenta Miasta Gdyni za rok 1998 i Prezydenta Miasta Gdańska za rok 1999. W 1999 roku otrzymał również Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej. W roku 2002 był stypendystą miasta Gdańska. W 2007 roku uhonorowany został nagrodę teatralną Marszałka Województwa Pomorskiego oraz otrzymał Sztorm Roku w plebiscycie czytelników Gazety Wyborczej-Trójmiasto. W 2007 roku został laureatem Theatre Pasta International Theatre Awards w Indiach.
Jako choreograf i twórca ruchu scenicznego współpracuje z teatrami dramatycznymi w Polsce. Dotychczas uczestniczył w realizacji ponad 50 przedstawień, m.in.: Opowiadania dla dzieci (w reżyserii P.Cieplaka, Teatr Narodowy W 2009 roku wyreżyserował Cyrana de Bergerac Edmunda Rostanda na scenie Teatru im. Modrzejewskiej w Legnicy.
Brał udział w licznych projektach międzynarodowych, m.in: The Rape of Europe - Landscape X (Interkult, Sztokholm), In the body (Bałtycki Uniwersytet Tańca - Gdańsk), Drop Dead Gorgeous (koprodukcja Teatru Dada z Vincent Dance Theatre / Anglia), Co-Operacja (Gdańsk, Genewa, Paryż) W 2004 wyreżyserował spektakl ODYS-SEAS na terenach Stoczni Gdańskiej w ramach europejskiego projektu SEAS.
Od 1990 prowadzi warsztaty teatralne i lekcje tańca w Polsce i za granicą (Anglia, Czechy, Francja, Finlandia, Niemcy, Szwecja, USA, Zimbabwe).

Patryk Zakrocki (1974)
(www.myspace.com/zakrocki)
- muzyk, improwizator i kompozytor

Podjął na własną rękę naukę muzyki i gry na różnych instrumentach, pobierał również lekcje kompozycji u prof. B. Schaeffera i muzyki orientalnej u M. Pomianowskiej. Zajmuje się muzyką kameralną, elektroakustyczną i słuchowiskiem. Skrzypek, perkusista, autor muzyki teatralnej, filmowej i bajkowej. Prowadził przez 2 lata cotygodniowy cykl koncertow Galimadjaz spajający środowisko warszawskich improwizatorów i zespoły: Meoma, EA, Tupika; współpracował z grupą Mitch&Mitch, Baaba, kwartetem smyczkowym Nonstop, projektami Plain music i Improvisersensemble. Opublikował w Polsce i za granicą 10 albumów płytowych, jest autorem muzyki do spektakli m.in. P.Cieplaka, K.Globisza, P. Miśkiewicza i filmów m.in. M. Pieprzycy, K. Kozyry, jak również wielu filmów dokumentalnych i krótkometrażowych i niemych. Obecnie gra w duecie SzaZa na altówce i elektrycznej mbirze, zmienia melodyjki w starych pozytywkach i prowadzi Zakład Produkcji Dźwięku. www.zaklad.org

Paweł Szamburski (1980)
(www.myspace.com/szamburski)
- klarnecista, improwizator
- animator kultury

Studiował na wydziale Antropologii Kultury oraz Muzykologii UW. Współtworzy niezależne wydawnictwo LadoAbc oraz Stowarzyszenie Kulturalne Lado Szamburski jest członkiem grupy badaczy puszczy dźwiękowej – Horny Trees, założycielem i liderem zespołu Meritum, od wielu lat prowadzi autorski cykl imprez z muzyką improwizowaną „Djazzpora”. W solowym projekcie „RepeatOne” komponuje muzykę na klarnet przetwarzany i amplifikowany. Udziela się również w takich projektach jak: Cukunft, kwartet klarnetowy Ircha, Tupika. W duecie SzaZa – Szamburski / Zakrocki tworzy muzykę dla filmu, teatru, kina niemego oraz tańca współczesnego (min. „Auto Da Fe” reż. Paweł Miśkiewicz - Stary Teatr, „Wątpliwość” reż. Piotr Cieplak Teatr Polonia, „Gwiazdy spadają w sierpniu” reż. Marcin Liber - Muzeum Powstania Warszawskiego, „Utwór Sentymentalny na 4 Aktorów“ reż. Piotr Cieplak - Teatr Montownia, „Salamandra” reż. G. Roszal - Święto Kina Niemego, „Solo na Pradze“ reż. Zbigniew Kowalski Studium Teatralne, „Przed Południem Przed Zmierzchem“ reż. Piotr Cieplak, Leszek Bzdyl, Teatr Nowy). Grał lub współpracował z takimi artystami jak: Raphael Rogiński, Tomasz Duda, Patryk Zakrocki, Macio Moretti, Tomasz Stańko, Mikołaj Trzaska, Paul Brody, Joe McPhie, Wacław Zimpel, Norbert Kubacz, Noel Akchote, Dj Eprom, Bartosz Weber, Kuba Kossak, Dj Lenar, Maciej Bielawski, Michał Górczyński, Hubert Zemler.

Wibracje Taneczne - SzaZa & Dada von Bzdülöw - 22.01.2010

Cykliczne Spotkania z Tańcem Współczesnym ,,Wibracje Taneczne” w Centrum Sztuki Impart

Projekt realizowany w Centrum Sztuki Impart we Wrocławiu. Jego główną ideą jest prezentacja najnowszych tendencji polskiej i światowej sztuki tańca, głównych nurtów w choreografii, wspieranie ciekawych projektów międzynarodowych z udziałem polskich twórców, przybliżanie najważniejszych ośrodków tańca współczesnego działających na świecie. Program ukazujący całościowe i integralne podejście do sztuki tańca.



SzaZa & Dada von Bzdülöw

Caffè Latte

Teatr Dada von Bzdülöw: Katarzyna Chmielewska i Leszek Bzdyl
SzaZa: Paweł Szamburski i Patryk Zakrocki
Kostiumy: Kasia Piątek
Reżyseria świateł: Michał Kołodziej

Wrocławska Premiera - 22.01.2010
Godz: 19.00
Miejsce: Centrum Sztuki Impart
ul.Mazowiecka 17


produkcja: Stowarzyszenie Teatru Dada von Bzdülöw
przy wsparciu: Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego
podziękowania dla Domu Pracy Twórczej w Burdągu

SzaZa uwiodła Teatr Dada.
Dada uwiodło SzaZę.
Uwiedzeni sobą nawzajem zdecydowali się, by na oczach widzów wypić Caffè latte. Bezwstydnie sączyć będą zatem ten zadziwiający napój, który nie jest pobudzającą kawą, ani też zdrowym mlekiem. Ten napój jest zupełnie nieokreślony i niejako zagubiony w czasie kawiarnianego popołudnia. Zatem SzaZa i Dada popijając to coś nieokreślonego, czyli tytułową Caffè latte, i nie mając nic ciekawszego do zrobienia, uwodzić się będą po raz drugi, po ra trzeci, po raz czwarty... A że czasy sceniczne pełne są nowej performatywnej estetyki, to i Dada / SzaZa czynić to będzie w kontekście... eksperymentalnego aspektu zabawy, lub też w kontekście zabawowego aspektu eksperymentu. SzaZa i Dada uwodzić się będą na oczach tych, którzy zdecydują się uczestniczyć w zdarzeniu, co nie chce być ani spektaklem inkrustowanym muzyką, ani też koncertem uatrakcyjnionym tanecznymi figurami. Caffè latte
nie chce być dziełem skończonym. Caffè latte chce uwodzić mimo wszelkich konsekwencji spadających prędzej czy później na... uwodzicieli.

Caffè Latte to wspólne przedsięwzięcie Teatru Dada von Bzdülöw z Gdańska oraz warszawskiego duetu muzycznego SzaZa. Caffè Latte to połączenie dwóch różnych środowisk artystycznych - warszawskich muzyków niezależnych związanych ze środowiskiem Lado oraz tancerzy, choreografów i aktorów z Trójmiasta. Caffè Latte to wymiana energii między muzyką i tańcem, którym sprzyja „bycie razem“. Zarazem jednak, twórcy Caffè Latte, wiedząc że owemu naturalnemu połączeniu muzyki i tańca grozi estetyczne samozadowolenie, decydują się na otwartą strukturę zdarzenia, przypadkowość i swobodną kreację.