niedziela, 4 marca 2012
Wibracje Taneczne - 17.03.2012
Polski Teatr Tańca - Poznań
WO-MAN W POMIDORACH
choreografia: Yossi Berg
OBSADA: Karina Adamczak-Kasprzak, Anna Gruszka, Katarzyna Kulmińska, Lukas Leopold, Paweł Malicki, Małgorzata Mielech, Tomasz Pomersbach, Bartłomiej Raźnikiewicz, Niels Claes, Paulina Wycichowska, Karolina Wyrwa, Katarzyna Rzetelska
data: 17.03.2012
godz:19.00
Centrum Sztuki Impart
ul.Mazowiecka 17 Wrocław
WIBRACJE TANECZNE LUTY 2012
Teatr Dada von Bzdülöw / Mikołaj Trzaska / Polska
,,Duety nieistniejące”
Koncept: Mikołaj Trzaska & Teatr Dada von Bzdülöw
Wykonanie: Katarzyna Chmielewska & Leszek Bzdyl
Muzyka: Mikołaj Trzaska
Kostiumy: Katarzyna Piątek
Video: Maciej Salamon
Reżyseria świateł: Michał Kołodziej
Produkcja: Teatra Dada von Bzdülöw / Fundacja Ciało/Umysł, Warszawa / Teatr Wybrzeże, Gdańsk
Wsparcie: Urząd Miasta Gdańska
Mikołaj Trzaska i Teatr Dada w bezwiedny sposób ciążą ku sobie. Wieloletnia współpraca artystyczna zaowocowała realizacjami przełamującymi stereotypy podrzędności, czy też nadrzędności jednego z elementów składowych widowiska. Muzyka Mikołaja Trzaski zawsze była kolejnym aktorem przedstawień Teatru Dada. W każdym z nich (Magnolia 2002, Kilka Błyskotliwych Spostrzeżeń 2004, Odys-Sees 2004, Faktor T 2008, Czerwona Trawa 2009, Le Sacre 2010) muzyka współtworzyła świat scenicznych bytów. Teraz muzyka Mikołaja Trzaski przejmuje rolę reżysera. To ona reżyseruje Duety Nieistniejące. Dryfy, spacery, opowieści – zaczynające się stale na nowo i stale siebie wzajemnie przetwarzające; obecne i znikające; zauważane i odrzucane. W tle Duetów Nieistniejących znaleźć można fascynację Niewidzialnymi Miastami Italo Calvino oraz zanikającą rzeczywistością Jeana Baudrillard’a.
Teatr Dada von Bzdülöw
Założony przez choreografa i reżysera, Leszka Bzdyla oraz tancerkę i choreografkę, Katarzynę Chmielewską, działa w Gdańsku nieprzerwanie od 1993 roku. Był najczęstszym gościem C/U. Jako niezależna grupa tancerzy i aktorów realizuje poszczególne spektakle w kooperacji z polskimi i zagranicznymi instytucjami kultury (m.in.: Teatr Wybrzeże /Gdańsk, Klub Żak /Gdańsk, Dance Advance /Filadelfi a, Les Hivernales /Avignon, Stary Browar /Poznań, Teatr Nowy /Łódź). Teatr Dada von Bzdülöw zrealizował dotychczas blisko 40 premierowych przedstawień, wystawianych w Polsce i całej Europie.
Mikołaj Trzaska
Saksofonista, klarnecista basowy i kompozytor, wyrósł na gruncie yassu – artystyczno-społecznego ruchu, który na przełomie lat 80. i 90. zbuntował się przeciw skostnieniu polskiego jazzowego środowiska. Trzaska był współzałożycielem najważniejszej formacji yassu, legendarnej Miłości oraz Łoskotu. Po okresie yassowym, nagrał kilka skupionych i wyciszonych płyt z sekcją braci Olesiów. Akompaniował także poetom – Świetlickiemu i Andruchowyczowi, tworzył projekty muzyczno-literackie z Andrzejem Stasiukiem. Dziś jest liderem polsko- -duńskiego triaVolumen, międzynarodowego kwartetu Inner Ear, członkiem orkiestry Resonance Kena Vandermarka, Magic oraz tria Shofar z Raphaelem Rogińskim i Maciem Morettim – wykonującego muzykę żydowską. Przede wszystkim realizuje się na gruncie radykalnego współczesnego jazzu free. Dotychczas nagrał około trzydziestu płyt.
Data: 15.02.2012
godz:19.00
sobota, 2 kwietnia 2011
Wibracje Taneczne - 5 kwietnia 2011 – Centrum Sztuki Impart
Wibracje Taneczne - 5 kwietnia 2011 – Centrum Sztuki Impart
Pokazy spektakli Polskiego Teatru Tańca z Poznania w ramach cyklu ,,Wibracje Taneczne”
Widzowie w Centrum Sztuki Impart obejrzą dwa spektakle: ,,Secondhand” i ,, Tysiąc kolorów”.
Polski Teatr Tańca istnieje od 1973 roku, jest profesjonalnym autonomicznym zespołem, którego oblicze przeszło ewolucję od spektakli ukształtowanych formą teatru baletowego do współczesnego gatunku: teatru tańca, który charakteryzuje przekraczanie granic rodzajowych, technicznych i stylistycznych, wyzwalanie się z przypisanych tradycją środków wyrazu, skłanianie ku interdyscyplinarności, poszukiwanie nowych przestrzeni teatralnych i oparty na kreatywnej improwizacji proces tworzenia.
Od 1988 roku dyrektorem naczelnym i artystycznym Polskiego Teatru Tańca jest Ewa Wycichowska, wieloletnia primabalerina Teatru Wielkiego w Łodzi, choreograf i pedagog, zapraszany do współpracy przez zespoły amerykańskie, włoskie i niemieckie, wielokrotny juror polskich i międzynarodowych konkursów baletowych.
Ewa Wycichowska traktując modern i contemporary dance jako główne tworzywo ruchowe, rozwinęła oryginalną koncepcję inscenizacyjno - choreograficzną zmierzającą do syntezy sztuk, gdzie warstwy: choreograficzna, dramaturgiczna, muzyczna i plastyczna spotykają się i wzajemnie przenikają. Uzupełniła również pierwotną wizję teatru autorskiego i zaprosiła do współpracy wybitnych twórców z całego świata.
Program wieczoru:
Spektakl ,,Secondhand”
Choreografia: Paweł Malicki
Muzyka: Jakub Królikowski
Kostiumy: Paweł Malicki
Wykonanie: Paweł Malicki, Mikołaj Dolata
Trzy prawa sformułowane przez Francisa Galtona - angielskiego antropologa i prekursora badań nad ludzką inteligencją – głoszą, że linie papilarne człowieka są niepowtarzalne, niezmienne i nieusuwalne (zasada 3N).
Osobowość jest jak odcisk linii papilarnych.
Indywidualna u każdego człowieka.
Nie można jej narzucić.
Nie można jej przywłaszczyć.
Spektakl ,,Tysiąc kolorów"
choreografia: Takako Matsuda
muzyka: Fryderyk Chopin - Mazurek a-moll op. 7 nr 2, Mazurek C-dur op. 33 nr 3, Mazurek C-dur op. 24 nr 2, Walc E Flat major op. 18 nr 1, Preludium cis-moll op. 28 nr 10, Preludium e-moll op. 28 nr 4, Preludium c-moll op. 28 nr 20
kostiumy: Takako Matsuda, Adriana Cygankiewicz
taniec i współkreacja: Agata Ambrozińska-Rachuta, Adriana Cygankiewicz, Takako Matsuda, Mikołaj Dolata, Paweł Malicki, Bartłomiej Raźnikiewicz
asystent choreografa – kierownik zespołu artystycznego: Anna Gruszka – Kopeć
światło: Arkadiusz Kuczyński
realizacja dźwięku: Mateusz Rogaliński
inspicjent: Mariola Hendrykowska
kierownik techniczny: Grzegorz Okupniak
organizacja produkcji: Katarzyna Anioła
produkcja: Polski Teatr Tańca
O spektaklu:
Przedstawienie „Tysiąc kolorów” dotyka istoty przemijania, której w codzienności nie dostrzegamy. A przecież rzeczywistość zmienia się co chwilę. Każdy ma swój kolor. Te kolory się ulegają przemianie radosnej lub smutnej, wraz z naszym życiem. Z każdą chwilą przemijamy. Wspomnienia są zawsze czasem przeszłym.
Takako Matsuda
W projekcie "Tysiąc kolorów" japońska artystka Takako Matsuda wykorzystała mazurki i preludia Fryderyka Chopina.
Artystka pochodzi z Japonii, ukończyła New York University oraz Tish School of the Arts. Studiowała balet, taniec współczesny, butoh i sztukę aktorską. Z Polskim Teatrem Tańca współpracuje od 2008 roku.
„Spektakl ,,Tysiąc kolorów” w choreografii Takako Matsudy pozytywnie zaskoczył. Przed występem tytuł budził obawy, że taniec zejdzie na drugi plan, przesłonięty choćby efekciarskimi kolorowymi światłami czy strojami. Można w końcu iść na łatwiznę i tysiące barw naszej codzienności oddać w sposób najprostszy. Tymczasem Matsuda podjęła wyzwanie.
Na scenie pojawili się tancerze ubrani w szare kostiumy (jedynie ich brzegi wykończone zostały skrawkami barwnego materiału). Dzięki temu można było spokojnie skupić się na ruchu, emocjach i muzyce. Szczególnie ważna okazała się ta ostatnia, bo nie stanowiła jedynie tła dla ruchu tancerzy – raczej powodowała go i nakręcała. I tak kilka razy widzowie mogli odnieść wrażenie, że mazurki i preludia Chopina już za moment przerodzą się w szalonego rock’n’rolla. Mało było za to zapowiadanej melancholii i tęsknoty, którą z założenia mieli wydobyć z muzyki tancerze. Ruch na scenie z lekkością i świeżością odbiegał od przyjętej klasyki. W tej opowieści o życiu i uczuciach, które mogą mieć tysiące barw – zdecydowanie najwięcej widziałam słonecznej radości. Może dlatego, że ona nawet w małych dawkach sprawia, że przestajemy dostrzegać szarość codzienności”.
Justyna Suchecka, „Gazeta Wyborcza”, 9 grudnia 2009
CENTRUM SZTUKI IMPART
50-412 Wrocław,
ul. Mazowiecka 17
Polska
Data : 05.04.2011
Godz: 19.00
Miejsce: Sala Teatralna w Centrum Sztuki Impart
Rezerwacja biletów: 713419432, 713446966
wtorek, 15 lutego 2011
Wibracje Taneczne - 30.03.2011 – Centrum Sztuki Impart
Wibracje Taneczne - 30.03.2011 – Centrum Sztuki Impart
,,Indukcje”
Reżyseria, choreografia: Tomasz Bazan
Obsada: Tomasz Bazan, Jacek Poniedziałek
Koncepcja przestrzeni: Tomasz Bazan i Martin Shwitsh
Muzyka: Tomasz Krezymon
Konsultacje choreograficzne: Honzu Takamoru, Tania Androwska, Martin Shwitsh
Grafika: Patrycja Płanik
Zrealizowano ze środków: Fundacja Ciało/Umysł, Kunst Gillian Gallery Berlin, Teatr Maat Projekt, Vincenta Gianni. Prapremiera: Festiwal Ciało Umysł 29.09.2010, Warszawa.
Najnowszy spektakl Tomasza Bazana, który powstał we współpracy z aktorem Nowego Teatru Krzysztofa Warlikowskiego - Jackiem Poniedziałkiem, to obraz dwoistości ludzkiej natury.
W jednym dniu zmienia się wszystko - następuje przeorganizowanie porządków i przebiegunowanie życia. Podczas jednego popołudnia wszystko zatrzymuje się, pęka i ustala się nowy bieg rzeczy. Spotkanie staje się rozstaniem, a rozstanie spotkaniem.
Spektakl Indukcje - 30.03.2011 - Centrum Sztuki Impart
Wibracje Taneczne - 30.03.2011 – Centrum Sztuki Impart
spektakl ,,Indukcje”
CENTRUM SZTUKI IMPART
50-412 Wrocław,
ul. Mazowiecka 17
Polska
Data : 30.03.2011
Godz: 19.00
Miejsce: Sala Teatralna w Centrum Sztuki Impart
Rezerwacja biletów: 713419432, 713446966
TOMASZ BAZAN - tancerz, reżyser i choreograf; pracownik artystyczny Centrum Kultury w Lublinie – dyrektor założonego przez siebie Teatru Maat Projekt; twórca i dyrektor artystyczny międzynarodowego festiwalu tańca i ruchu MAAT FESTIVAL. Ukończył wydział Kulturoznawstwa na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej o specjalizacji krytyka i animacja dzieł sztuk plastycznych. Szeroko pojmowanego tańca uczył się u wielu znakomitych tancerzy i mistrzów sztuk walki. Od roku 2004 prowadzi swój własny, niezależny Teatr Maat Projekt realizujący swój własny program treningu fizycznego i poszukiwań kulturowych. Współpracował z wybitnymi teatrami, tancerzami, choreografami i reżyserami w Polsce i za granicami kraju. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011)
JACEK PONIEDZIAŁEK - absolwent PWST w Krakowie, w latach 1992-97 występował w Starym Teatrze w Krakowie. Od 1999 aktor Teatru Rozmaitości w Warszawie, gdzie zagrał m.in. w „Hamlecie" (reż. Krzysztof Warlikowski), „Beztlenowcach” (reż. Ingmar Villqist), „Oczyszczonych” (reż. Krzysztof Warlikowski), „Makbeth” (reż. Grzegorz Jarzyna). Od 2008 roku jest członkiem zespołu Nowego Teatru Krzysztofa Warlikowskiego w Warszawie.
Gościnnie występuje także w innych teatrach (m.in. Teatr Narodowy w Warszawie, Teatr Studio w Warszawie). W kinie debiutował filmem „Moja Angelika" (1999), grał również w serialach „Marzenia do spełnienia" i „M jak miłość” oraz w filmach „Przemiany" (2003) i „Trzeci" (2005).
W 1993 roku otrzymał wyróżnienie za rolę Pedra Velsqueza w "Rękopisie znalezionym w Saragossie" w Starym Teatrze w Krakowie na XVIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych. W plebiscycie Trendy ELLE (2005) otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora.
spektakl Indukcje
O spektaklu:
Podczas krótkich monologów, wypowiedzi, zarówno wygłaszanych przez Jacka Poniedziałka bezpośrednio, jak również emitowanych jako nagranie na ustawionym z tyłu sceny ekranie, Tomasz Bazan wykonuje swój energiczny taniec. Ukazuje przy tym możliwości ludzkiego ciała, wszystkich jego części, najmniejsze fragmenty są w ciągłym ruchu, nie wypadają z rytmu tańca. Ciekawe połączenie, w którym ruch okazuje się być komentarzem do słowa.
Słowa równoważą ruch. Stabilizacja nadchodzi jednak dopiero po chwilach prawdziwego zmęczenia, po chwilach walki, jaką stoczył sam ze sobą człowiek. Rozdwojenie umysłu i ciała, ciała i słowa, słowa i myśli, myśli i czynów. To spektakl o podwójności osobowości i próbie połączenia, dookreślenia siebie i ostatecznego zjednoczenia ze sobą samym. Najważniejsze, że w konsekwencji dochodzi do symbolicznego połączenia. Zmęczone ciało staje obok swego "umysłu".
Monika Szczepan ,, O rozdwojeniu”
Trudno jest uchwycić w słowach ‘Indukcje’ tak, jak jest trudno uchwycić w formie pisanej współczesny, eksperymentalny teatr tańca. Można z całą pewnością powiedzieć o tym spektaklu, iż jest to dzieło niezwykle skonstruowane: precyzyjnie i czysto, z mistrzowsko ustawioną dramaturgią, która przejawia się na wszystkich polach tego widowiska: perfekcyjnego warsztatowo tańca Bazana, znakomitej grze dramatycznej Jacka Poniedziałka, światła, muzyki i sfery wizualnej kreowanej przez Monikę Kotecką za pomocą kamery live. Pewna nieokreśloność i tajemnica, pewna doza improwizacji jaką posługuje się Bazan, Poniedziałek i Kotecka sprawia, że ‘Indukcje’ nie zamykają nas w jednej wartości nadrzędnej interpretacji ale pozostawiają nam ogromne pole do własnej oceny – co sytuuje ten spektakl w pewnym sensie na polu sztuki performance. ‘Indukcje’ są w pewnym sensie poniekąd opowieścią o samotności, utracie i śmierci – zdecydowanie i wyraźnie podejmują dyskurs utarty i końca - w ‘Indukcjach’ Poniedziałek i Bazan sprawiają, że dotyka nas zjawisko katharsis – (...) wobec czego jednostronna ocena i interpretacja wydaje się ułomna.
Brian Raczyński ,, Rzecz o rozedrganiu”
poniedziałek, 17 stycznia 2011
Wibracje Taneczne - Solo Projekt 2010
Wibracje Taneczne II edycja – 05.02.2011
Centrum Sztuki Impart
Prezentacja w Centrum Sztuki Impart wieczoru z Solo Projektem realizowanym w Starym Browarze w Poznaniu.
Podstawową ideą programu SOLO PROJEKT (którego pierwsza edycja odbyła się w 2006 roku) jest wspieranie polskich twórców tańca w poszukiwaniach własnego języka artystycznego. Program zakłada pomoc zwłaszcza tym, którzy gotowi są do podejmowania artystycznego ryzyka jakie niesie ze sobą eksperymentowanie z własnym ciałem i poszukiwanie oryginalnej formy spektaklu.
Podstawową ideą programu SOLO PROJEKT (którego pierwsza edycja odbyła się w 2006 roku) jest wspieranie polskich twórców tańca w poszukiwaniach własnego języka artystycznego. Program zakłada pomoc zwłaszcza tym, którzy gotowi są do podejmowania artystycznego ryzyka jakie niesie ze sobą eksperymentowanie z własnym ciałem i poszukiwanie oryginalnej formy spektaklu.
W 2010 roku opiekę artystyczną nad młodymi artystami sprawował Peter Pleyer, choreograf i szef festiwalu Tanztage w Berlinie.
Kuratorem projektu jest Joanna Leśnierowska.
Aleksandra Borys
,,Lost in details”
choreografia i wykonanie: Aleksandra Borys
muzyka: Gonçalo Almeida
dramaturgia: Peter Pleyer
dźwięk: Łukasz Kędzierski
produkcja: Art Stations Foundation Solo Projekt 2010, zrealizowano przy pomocy finansowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Aleksandra Borys, ukończyła Codarts/Rotterdam Dance Academy w Holandii oraz Państwową Szkołę Baletową w Łodzi. Uczestniczy w programie dla młodych choreografów The Tour d'Europe des Choreographers. Współpracowała z choreografami z Hiszpanii, Polski, Izraela, Anglii, Belgii, Holandii i Włoch. Stworzyła oraz współtworzyła kilka spektakli, które wystawiane były w Holandii, Polsce, Chorwacji oraz Anglii. Spektakl na Solo Projekt 2010 zrealizowano przy pomocy finansowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Anna Nowicka
,,the truth is just a plain picture. said bob”
koncept, choreografia i wykonanie Anna Nowicka
opieka artystyczna Peter Pleyer
muzyka Tian Rotteveel
realizacja techniczna Łukasz Kędzierski
oprawa graficzna Filip Gruber Bojovic
strona wizualna Carito Maldonado, Juliane Brösemann
produkcja Art Stations Foundation
przy wsparciu Hochschulübergreifenden Zentrums Tanz Berlin (HZT)
ANNA NOWICKA
Tancerka, choreograf, pedagog i psycholog, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, Salzburg Experimental Academy of Dance, dyplomowany instruktor tańca współczesnego. Brała udział w spektaklach tanecznych i teatralnych w Polsce i zagranicą. W Warszawie przez wiele lat uczyła się u Anny Godowskiej, uczestniczyła w projektach Przemysława Wasilkowskiego. Za jedno z najważniejszych doświadczeń uznaje prace z Mala Kline. W sezonie 2008/2009 uczestniczyła w Słowenii w podyplomowym programie Tomiego Janezica dla performerów, wystepowała gościnnnie w En-Knap Group. Nieustannie rozwija własne spektakle. Współpracuje z Draganą Alfirevic. Obecnie studiuje choreografię w Berlinie.
Rafał Urbacki
Mt 9,7
koncepcja i ruch: Rafał Urbacki
muzyka: Perfect, Arka Noego, Bp. Leszek Długosz, Siostra Suzzy
teksty piosenek: Rafał Urbacki i Siostra Suzzy
animacje: Kacper Lipiński
światło i dźwięk: Łukasz Kędzierski
foto: Raman Tratsiuk
Rafał Urbacki, mover, humanista, student III-go roku Reżyserii Dramatu w
Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie. Studiował
również kulturoznawstwo na Uniwersytecie Śląskim i wiedzę o teatrze na
Uniwersytecie Jagiellońskim. Edukację ruchową rozpoczął jako tancerz w
Teatrze Tańca ‘Kierunek’ w Bytomiu. Tańczył w choreografiach Gessel Mason,
Victorii Fox i Phila Williamsa. Performer w autorskich projektach solo ‘7 Up’,
‘Urodziny’, ‘BezSen’, ‘Zrównywanie’. Współautor i tancerz w video-dance
(‘The Lift’ i ‘The Adventures of Giraffi and Charming Seally’). Reżyser
projektu ‘Mover. Projekt społeczny’ (XVII MKTWiFST,
warsztatów i coachingów contemporary dance, Body Mind Centering,
contact-improvisation, athentic movement.
CENTRUM SZTUKI IMPART
50-412 Wrocław,
ul. Mazowiecka 17
Polska
Data : 05.02.2011
Godz: 19.00
Miejsce: Sala Teatralna w Centrum Sztuki Impart
środa, 24 listopada 2010
Wibracje Taneczne
14 grudnia 2010, 19:00
Sala teatralna CS IMPART, ul. Mazowiecka 17
środa, 3 listopada 2010
Wibracje Taneczne – 14. 12. 2010
WIBRACJE TANECZNE II EDYCJA - Grudzień 2010
Główną ideą programu tanecznego organizowanego w ramach Wibracji Tanecznych w Centrum Sztuki Impart we Wrocławiu jest prezentacja najciekawszych nurtów sztuki tańca. Program ukierunkowany jest na budowanie sytuacji spotkania różnych form ruchu.
Różnorodność prezentacji artystów jest kluczowym elementem programu. Tworzenie w rozmaitych warunkach, indywidualne zainteresowania tematyką, estetyką, podejściem do procesu twórczego, odgrywają ważną rolę w pracy artystów. Dlatego taki projekt zawiera ważny aspekt edukacyjny: otwiera na różne formy współczesnej sztuki i prowokuje dyskusję.
Różnorodność prezentacji artystów jest kluczowym elementem programu. Tworzenie w rozmaitych warunkach, indywidualne zainteresowania tematyką, estetyką, podejściem do procesu twórczego, odgrywają ważną rolę w pracy artystów. Dlatego taki projekt zawiera ważny aspekt edukacyjny: otwiera na różne formy współczesnej sztuki i prowokuje dyskusję.
Zapraszamy na dwa spektakle w ramach grudniowch Wibracji tanecznych:
"Sztuka pływania" Justyny Jasłowskiej oraz "Between STH & STH" Katarzyny Mróz i Kingi Boruń.
"Sztuka pływania" Justyny Jasłowskiej oraz "Between STH & STH" Katarzyny Mróz i Kingi Boruń.
14 grudnia 2010
godz: 19.00
godz: 19.00
Centrum Sztuki Impart
Katarzyna Mróz i Kinga Boruń - BETWEEN STH & STH
Spektakl ,,BETWEEN STH & STH”
reżyseria i choreografia: Katarzyna Mróz i Kinga Boruń
desgin: Emil Zięba
Pogranicze czegoś i czegoś, the border (line) between sth and sth,
dziwny stan na pograniczu zachwytu i przerażenia, a strange state between fascination and fear, grać na pograniczu faulu, to play an agressive game,
jest wynikiem istnienia granicy, that
because the border exists.
“….wiedzie doń sześcioro drzwi
otwartych ze wszystkich stron, w sieni widzę błękitne niebo, ściana wschodnia
zderza się ze ścianą zachodnią, a w pokoju nie ma mebli...”
To praca dwóch bliskich sobie performerek, których wizje zaczęły się od absurdu, przeszły stany labilności i do tej pory nie widać postaci końcowej. Cieszą się na każde wspólne spotkanie. To komentarz do formy. Treść czuje się bez trudu.
Kinga Boruń- Tancerka i performerka współpracująca z Teatrem Maat Projekt od 2006 roku. Od tego czasu tworzy ścisły trzon zespołu. Brała udział niemal we wszystkich działaniach teatru oscylujących wokół spektakli tanecznych, performance oraz video dance. Stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca (starybrowarnowytaniec.pl), gdzie kształci się pod okiem wybitnych choreografów tańca współczesnego oraz sztuki performance w systemie coaching projekt. Animatorka kultury i studentka filozofii na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Pracuje niezależnie nad własną postacią ruchu performatywnego.
Katarzyna Mróz- Związana z teatrem Maat Projekt od 2005 roku. Brała udział niemal we wszystkich działaniach teatru (performance, spektakle taneczne, video dance). Tam zdobywała doświadczenie z zakresu tańca intuitywnego oraz butoh, uczestnicząc w warsztatach organizowanych przez teatr. Współpracowała także z Teatrem Performer założonym przez rodzinę Dudzińskich, który skupia się wokół malarstwa, performance, sztuki intuitywnej oraz audio art. Absolwentka kulturoznawstwa Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Obecnie studentka anglistyki. Na co dzień próbująca łączyć życie zawodowe z pasją teatralną.
WIBRACJE TANECZNE w grudniu
14.12.2010 / godz. 19.00
Centrum Sztuki Impart
14.12.2010 / godz. 19.00
Centrum Sztuki Impart
Zapraszamy
Justyna Jasłowska - Sztuka pływania
JUSTYNA JASŁOWSKA ,,Sztuka pływania”
Reżyseria, choreografia, przestrzeń, wykonanie : Justyna Jasłowska
Reżyseria świateł : Wojciech Maniewski, Justyna Jasłowska
Muzyka : Bryan Eno
Video : Emil Zięba
Grafika: Patrycja Płanik
Produkcja: Festiwal Międzynarodowe Konfrontacje Teatralne, International Maat Festival
SZTUKA PŁYWANIA to spektakl bliski konceptualnej sztuce tanecznej. Zbudowany w dużym stopniu na podstawie doświadczeń z poprzedzających go akcji happenerskich w terenie ( lipiec 2009). Działania te miały charakter angażujący publiczność. Osoby zachęcone do wzięcia udziału w akcji proszone były o prezentowanie gestów lub sekwencji ruchowych wykonywanych w ich wyobrażeniu przez pływaków. Osoba performera starała się je powtórzyć i w ten sposób „pobierała naukę pływania”. Pływanie przeniesione na ląd stanowi punkt wyjścia w poszukiwaniach choreograficznych i w estetyce. Kinetyka ruchu pływaka oraz formy jakie przybiera wówczas ciało, uchwycone niczym w stopklatkach. Akcja jest także wyjściem ku subiektywnej fobii performera przed wodą i zwrócenie uwagi, że pływać można poza wodnym kontekstem.
Koniecznie spełniać marzenia.
Podjęty zostaje rodzaj gry (z) kontekstami. Ruch pływaka, marginalny wobec procesu pływania, a niezwykle plastyczny i ciekawy, zostaje odłączony od naturalnego środowiska wodnego i poddany analizie. Być może poza rodzimym przeznaczeniem, rodzą się nowe sensy a konwencje tracą rację bytu?
Nie odwołuję się do wspomnień, nie poruszam zjawisk obecnych w literaturze, mediach czy ideologiach. Wybrany moment rzeczywistości, specyfika miejsca oraz dyktowane tym zjawiska.
Inny kierunek poszukiwań i odczytywania to strefa sceniczna. Estetyka całości rozpięta między chłodną i oszczędną sztuką konceptualną a campowym przerysowaniem, nachalnością, absurdem. Nieustające odpływanie w marzenia i fantazjowanie, uchwycenie klimatu odpoczywania aż do rozleniwienia, rozpłynięcia, rozpuszczenia, odpuszczenia.
Znajduję się nad wielka wodą, pod słońcem, które świeci i zagrzewa. A ja nie umiem pływać i nie pojmę tego nigdy. Znajduję rozwiązanie poza przeznaczeniem.
JUSTYNA JASŁOWSKA- pracownik artystyczny Centrum Kultury w Lublinie, związana z Teatrem Maat Projekt od momentu powstania grupy (2004). Brała udział we wszystkich ważniejszych działaniach teatru i tworzy ścisły trzon zespołu. Magister socjologii, studiowała również kulturoznawstwo. Współpracuje z Teatrem Ciała Limen (od 2006 roku) oraz z Campagne La Sablier (od 2005 roku), tworzy własne choreografie (Spirale, Kill Bill vol.0, Sztuka Pływania). Stypendystka edukacyjnego programu tanecznego Alternatywna Akademia Tańca (Art Foundation, Stary Browar, Poznań). Tańca (różne techniki: butoh, współczesny, BMC, autentic movement) uczyła się jako uczestniczka wielu warsztatów i programów tanecznych w Polsce i za granicą. Trenuje kung-fu, styl modliszki.
Reżyseria, choreografia, przestrzeń, wykonanie : Justyna Jasłowska
Reżyseria świateł : Wojciech Maniewski, Justyna Jasłowska
Muzyka : Bryan Eno
Video : Emil Zięba
Grafika: Patrycja Płanik
Produkcja: Festiwal Międzynarodowe Konfrontacje Teatralne, International Maat Festival
SZTUKA PŁYWANIA to spektakl bliski konceptualnej sztuce tanecznej. Zbudowany w dużym stopniu na podstawie doświadczeń z poprzedzających go akcji happenerskich w terenie ( lipiec 2009). Działania te miały charakter angażujący publiczność. Osoby zachęcone do wzięcia udziału w akcji proszone były o prezentowanie gestów lub sekwencji ruchowych wykonywanych w ich wyobrażeniu przez pływaków. Osoba performera starała się je powtórzyć i w ten sposób „pobierała naukę pływania”. Pływanie przeniesione na ląd stanowi punkt wyjścia w poszukiwaniach choreograficznych i w estetyce. Kinetyka ruchu pływaka oraz formy jakie przybiera wówczas ciało, uchwycone niczym w stopklatkach. Akcja jest także wyjściem ku subiektywnej fobii performera przed wodą i zwrócenie uwagi, że pływać można poza wodnym kontekstem.
Koniecznie spełniać marzenia.
Podjęty zostaje rodzaj gry (z) kontekstami. Ruch pływaka, marginalny wobec procesu pływania, a niezwykle plastyczny i ciekawy, zostaje odłączony od naturalnego środowiska wodnego i poddany analizie. Być może poza rodzimym przeznaczeniem, rodzą się nowe sensy a konwencje tracą rację bytu?
Nie odwołuję się do wspomnień, nie poruszam zjawisk obecnych w literaturze, mediach czy ideologiach. Wybrany moment rzeczywistości, specyfika miejsca oraz dyktowane tym zjawiska.
Inny kierunek poszukiwań i odczytywania to strefa sceniczna. Estetyka całości rozpięta między chłodną i oszczędną sztuką konceptualną a campowym przerysowaniem, nachalnością, absurdem. Nieustające odpływanie w marzenia i fantazjowanie, uchwycenie klimatu odpoczywania aż do rozleniwienia, rozpłynięcia, rozpuszczenia, odpuszczenia.
Znajduję się nad wielka wodą, pod słońcem, które świeci i zagrzewa. A ja nie umiem pływać i nie pojmę tego nigdy. Znajduję rozwiązanie poza przeznaczeniem.
JUSTYNA JASŁOWSKA- pracownik artystyczny Centrum Kultury w Lublinie, związana z Teatrem Maat Projekt od momentu powstania grupy (2004). Brała udział we wszystkich ważniejszych działaniach teatru i tworzy ścisły trzon zespołu. Magister socjologii, studiowała również kulturoznawstwo. Współpracuje z Teatrem Ciała Limen (od 2006 roku) oraz z Campagne La Sablier (od 2005 roku), tworzy własne choreografie (Spirale, Kill Bill vol.0, Sztuka Pływania). Stypendystka edukacyjnego programu tanecznego Alternatywna Akademia Tańca (Art Foundation, Stary Browar, Poznań). Tańca (różne techniki: butoh, współczesny, BMC, autentic movement) uczyła się jako uczestniczka wielu warsztatów i programów tanecznych w Polsce i za granicą. Trenuje kung-fu, styl modliszki.
WIBRACJE TANECZNE w grudniu
14.12.2010 / godz. 19.00
Impart
14.12.2010 / godz. 19.00
Impart
Subskrybuj:
Posty (Atom)
